Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Co warto wiedzieć przed trekkingiem w Himalajach?

Kończę na razie temat wędrówki po Himalajach postem, w którym znajdziecie trochę niekoniecznie oczywistych informacji o tym czego się spodziewać i na co przygotować przed wyprawą w najwyższe góry Ziemi.  Zacznę od tego, że Nepal jest w czołówce najbiedniejszych krajów Azji. Turystyka to największa gałąź gospodarki i główne źródło dochodu dla milionów Nepalczyków. Trudno zrozumieć jest rozmiar biedy i spowodowanego przez nią nieraz zacofania bez zobaczenia ich na własne oczy. Wiadomo, że każdy szuka oszczędności, gdzie się da, ale zachęcam Was mocno do wspierania mieszkańców Nepalu. Sposobów jest wiele i na każdą kieszeń. Pomożecie, kupując rękodzieło i inne pamiątki w małych sklepikach, wynajmując przewodników czy porterów, zostawiając niepotrzebny sprzęt i ciuchy ludziom pracującym w turystyce, czy fajnie bawiąc się na kursie gotowania dań nepalskich, z którego część dochodu idzie na pomoc dzieciom z biedniejszych rejonów. No dobrze, a na razie moje 3 grosze na poniższe tematy: Czy m

5 dni w Nowym Orleanie

Długi weekend z okazji Święta Dziękczynienia spędziliśmy w Nowym Orleanie w słonecznym i ciepłym stanie Luizjana. O Nowym Orleanie słyszał chyba każdy, choćby w piosence "The House of the Rising Sun" Animalsów ;).


 
Katedra Św. Ludwika - jeden z bardziej charakterystycznych budynków miasta

Przed wyjazdem chłonęłam informacje z przewodnika - o wszędobylskiej muzyce; o jazzowych, bluesowych koncertach na żywo, o voodoo, bogatej historii i wspaniałej kuchni, będacych efektami egzotycznej francusko-angielsko-afrykańskiej mieszanki, o Mardi Gras i bezstresowym podejściu do życia (nie na darmo miasto dostało przydomek "Big Easy").  Moje oczekiwania w stosunku do Nowego Orleanu były dość wysokie. Ale zważywszy ile dobrego słyszałam o tym miejscu na prawo i lewo, nie było to zaskakujące.

Jedna z wielu imponujących posiadłości w dzielnicy Treme, w której mieszkaliśmy

Żeby nie przedłużać - Nowy Orlean trochę nas zawiódł. Nie mieliśmy okazji odwiedzić tego miasta przed huraganem Katrina, który doszczętnie je zniszczył w 2005. Niektórzy mówią, że po huraganie miasto nigdy nie odzyskało swojego oryginalnego klimatu, więc tej wersji będę się trzymać. Przede wszystkim w mieście nie czuliśmy się bezpiecznie. Za dnia było lepiej,  ale po zmroku baliśmy się opuścić turystyczne ulice (nasi gospodarze z AirBnb już na początku powiedzieli nam, że w nocy powinniśmy korzystać z Ubera albo taksówek i nie łazić samemy). Żeby nieco oddać klimat - w nocy z soboty na niedzielę podczas naszego pobytu na najbardziej turystycznej ulicy (Bourbon) wywiązała się strzelanina, w której zginęła przypadkowa osoba. No więc tego.

Lekko rozczarowała nas mocno chwalona Dzielnica Francuska i ulica Bourbon. Okej, sama dzielnica (a raczej jej fragmenty) potrafiła oczarować pięknymi kolonialnymi domami, ale Bourbon Street jak dla mnie za bardzo śmierdzi sikami, rzygami i końską kupą, żeby się zachwycać :P

Przepiękne balkony w Dzielnicy Francuskiej

W Nowym Orleanie można pić alkohol na ulicach a Bourbon St ma największe zagęszczenie imprezowiczów na przecznicę.
W końcu  - jedzenie. O kuchni kreolskiej i cajuńskiej słyszałam wiele opinii, zawsze w superlatywach. Po pierwszym romansie z jambalają w seattlowskiej "Toulouse Petit" nie padłam na kolana, ale po prawdziwą jambalaję trzeba przecież do Luizjany pojechać!
Pojechałam, zjadłam i nie urzekła. To samo było z gumbo czy po' boy'em. Meh. Za to beignet (kwadratowe pączki bez nadzienia) dobre, ale umówmy się, że to żadne osiągnięcie, bo ja ze słodyczy to ja zjem prawie wszystko;) No i najgorszy grzech ciężki Noweg Orleanu na koniec - kawa tam jest paskudna! ;)


Zaliczyliśmy wycieczkę po ... cmentarzu, gdzie... znajduje się nagrobek TEGO Nicolasa Cage'a!

Czy wszystko było takie rozczarowujące w Nowym Orleanie?
Otóż nie, wręcz przeciwnie! Duszą Nowego Orleanu jest muzyka a tej jest pełno! Prawie na każdym rogu Dzielnicy Francuskiej natknąć się można na jakiś zespół. Słucha się fantastycznie i nóżka sama chodzi:) Ulica Frenchmen była tym wszystkim, czego oczekiwaliśmy no Bourbon a czego Bourbon nam nie dało. Spokojniejsza, bez dzikich pijanych tłumów, ale ciągle z masą klubów, a w każdym muzyka na żywo. Tyle dobrej muzyki w jednym miejscu nie słyszeliśmy już dawno i dwa pełne wieczory spędziliśmy, przemieszczając się od drzwi do drzwi i słuchając nieznanych nam lokalnych zespołów.

Bardzo podobała się nam wycieczka na pobliskie bagna do Rezerwatu Przyrody Jean Lafitte, gdzie przez 2 godziny pływaliśmy airboatem , podziwiając dziką urodę bagien i wypatrując zwierząt (znaleźliśmy aligatory, ptaki, węże i żółwie!).

Odwiedziliśmy też plantację trzciny cukrowej Oak Alley, w której kręcono "Przeminęło z wiatrem" i "Wywiad z Wampirem" i mieliśmy okazję liznąć trochę wiedzy na ciągle bolesny temat niewolnictwa. W Nowym Orleanie mieszkańcy rasy czarnej stanowią ponad 30% społeczeństwa, mimo to (a może dlatego?) problemy i konflikty na tle rasowym ciągle są na porządku dziennym (Baton Rouge, o którym nie tak dawno temu było głośno po tym, jak policjant zastrzelił czarnego nastolatka znajduje się 120 km on Nowego Orleanu).


Wygląda znajomo? To plantacja z filmy "12 years a slave"
Plantacja Oak Alley i rzeczona aleja dębów

Ta kulturowa różnorodność była jednak kolejną rzeczą, która bardzo mi przypadła do gustu. Seattle zdominowane jest białasów i Azjatów i zmiana otoczenia była bardzo .. odświeżająca (poza tym - optymizm, radosne usposobienie i muzykalność napotkanych ludzi sprawiały, że sama robiłam się bardziej optymistyczna, radosna i prawie muzykalna!).

Podsumowując  - czy polecam Nowy Orlean? Tak, myślę, że warto tam pojechać, nawet jeśli tylko raz w życiu (my nie planujemy powrotu). I myślę też, że to miasto stworzone jest do wycieczek w większym gronie a nie koniecznie na romantyczny wypad we dwoje.

Dajcie znać, jakie były Wasze wrażenia po odwiedzinach Big Easy!

Parowiec Natchez 

PS. Muzeum II wojny światowej przereklamowane, nie polecamy.

Komentarze

  1. Dzięki za opowieści i zdjęcia! Prawie jakbym tam była z Wami ;) :*

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękny, kolorowy świat!!! Jestem pod wrażeniem. W ogóle amerykańska tradycja i amerykańska kuchnia potrafią inspirować i zachwycać swoją różnorodnością i kolorami. Wszystko tam wydaje się zupełnie inne! Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Muszę Wam powiedzieć, ze uwielbiam Waszego bloga. Czytam go od chwili wprowadzenia się do Seattle, dwa lata temu. Macie niesamowitą lekkość w pisaniu :) ps. Właśnie planuję podrocz do Nowego Orleanu!!! Asia

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty